भारतीय चिया उद्योग र चिया बगान मेसिनरीउद्योगहरू विगत दुई वर्षमा महामारीको विनाशबाट अछुतो छैनन्, कम मूल्य र उच्च इनपुट लागतको सामना गर्न संघर्ष गर्दै। उद्योगका सरोकारवालाहरूले चियाको गुणस्तर र निर्यात प्रवर्द्धनमा बढी ध्यान दिन आग्रह गरेका छन् । । प्रकोप पछि, पिकिङमा प्रतिबन्धका कारण, चिया उत्पादन पनि घटेको छ, २०१९ मा १.३९ बिलियन किलोग्रामबाट २०२० मा १.२५८ बिलियन किलोग्राम, २०२१ मा १.३२९ बिलियन किलोग्राम र यस वर्ष अक्टोबरसम्म १.०५ बिलियन किलोग्राम पुगेको छ। उद्योग विज्ञहरूका अनुसार कम उत्पादनले लिलामीमा मूल्य बढाउन मद्दत गरेको छ। सन् २०२० मा औसत लिलामी मूल्य प्रतिकिलोग्राम २०६ रुपैयाँ (करिब १७.१६ युआन) पुगे पनि २०२१ मा यो १९०.७७ रुपैयाँ (करिब १५.८९ युआन) प्रति किलोग्राममा झर्ने उनले बताए। सन् २०२२ मा अहिलेसम्म औसत मूल्य २०४ अर्ब ९७७ रुपैयाँ रहेको उनले बताए । 17.07 युआन) प्रति किलोग्राम। “ऊर्जा लागत बढेको छ र चिया उत्पादन घटेको छ। यस्तो अवस्थामा हामीले गुणस्तरमा ध्यान दिनुपर्छ । साथै, हामीले निर्यात प्रवर्द्धन गर्न र चियाको थप मूल्य बढाउन आवश्यक छ, ”उनले भने।

प्रिमियम परम्परागत कालो चिया उत्पादन गर्ने दार्जिलिङ चिया उद्योग पनि आर्थिक दबाबमा रहेको भारतीय चिया संघले जनाएको छ । यस क्षेत्रमा करिब ८७ चिया बगान छन् र उत्पादनमा आएको कमीका कारण एक दशकअघि करिब एक करोड किलोग्रामको तुलनामा अहिले कुल उत्पादन करिब ६५ लाख किलोग्राम रहेको छ ।

चियाको निर्यात घट्नु पनि चिया उद्योगका लागि प्रमुख चिन्ताको विषय भएको विज्ञहरू बताउँछन्। निर्यात २०१९ मा २५२ मिलियन केजीको शिखरबाट २०२० मा २१ करोड किलोग्राम र २०२१ मा १९६ मिलियन केजीमा झरेको छ। २०२२ मा ढुवानी २० करोड किलोग्राम हुने अपेक्षा गरिएको छ। इरानी बजारमा भएको अस्थायी घाटाले भारतीय चिया निर्यातमा पनि ठूलो धक्का पुगेको छचिया टिप्ने मेसिनहरू.