ရာစုနှစ်များစွာ၊ လက်ဖက်ကောက်စက်များ အထင်ကရ “မုံတစ်ပွင့်၊ အရွက်နှစ်ရွက်” စံနှုန်းအတိုင်း လက်ဖက်ခြောက်ကို ရွေးချယ်သည့် စံနှုန်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ မှန်ကန်စွာ ခူးဆွတ်သည်ဖြစ်စေ အရသာ၏တင်ပြမှုကို တိုက်ရိုက်ထိခိုက်စေသည်ဖြစ်စေ လက်ဖက်ရည်ကောင်းတစ်ခွက်သည် ခူးဆွတ်သည့်အချိန်၌ ၎င်း၏အုတ်မြစ်ကို ချပေးသည်။

လက်ရှိတွင် လက်ဖက်လုပ်ငန်းသည် ရှုပ်ထွေးသော ပြဿနာများစွာကို ရင်ဆိုင်နေရသည်။ ကမ္ဘာ့လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေး၏ ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော အင်္ဂါရပ်များထဲမှတစ်ခုမှာ ကုန်သွယ်မှုသည် ထုတ်လုပ်သူများအား ထုတ်လုပ်မှုကို ချဲ့ထွင်ရန် တွန်းအားဖြစ်ပြီး ၀ယ်လိုအားများခြင်း၊ ဈေးနှုန်းနိမ့်ကျခြင်းနှင့် ဝင်ငွေနည်းပါးခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေသည်။ နှစ် 60 လျင်မြန်စွာရှေ့ဆက်ပြီး ဤလက်ဖက်ထုတ်လုပ်သူများသည် မတူညီသောအခြေအနေနှင့်ရင်ဆိုင်ရပေလိမ့်မည်- လက်ခူးစရိတ်ကြီးမြင့်မှုကြောင့် ထုတ်လုပ်မှုကုန်ကျစရိတ်များ တက်လာသော်လည်း ဈေးနှုန်းများမှာ ကျဆင်းနေဆဲဖြစ်သည်။ လုပ်ငန်းဆက်လက်ရပ်တည်ရန်အတွက် လက်ဖက်ထုတ်လုပ်သူများသည် လုပ်သားနည်းပါးသောနေရာသို့ ပိုမိုပြောင်းလဲသွားရမည်ဖြစ်သည်။စက်ပိုင်းဆိုင်ရာလက်ဖက်ရည်ကောက်.

သီရိလင်္ကာတွင် တစ်ဟက်တာလျှင် ပျမ်းမျှရွေးချယ်သူဦးရေလက်ဖက်ဥယျာဉ်စက်အရွက်ကြမ်းခူးရန် လက်ဖက်စိုက်စက်ကို အသုံးပြုရလွယ်ကူသောကြောင့် လွန်ခဲ့သောဆယ်စုနှစ်တွင် ပျမ်းမျှနှစ်ပုံမှ တစ်ပုံသို့ လျှော့ချခဲ့သည်။ ဟုတ်ပါတယ်၊ လက်ဖက်ရည်သောက်သူတွေဟာ ဒီပြောင်းလဲမှုကို နောက်ဆုံးမှာ ခံစားနေကြရတာပါ။ လက်လီဈေးတွေ သိသိသာသာ တက်လာတာကို ဂရုမစိုက်ပေမယ့် အရသာ၊လက်ဖက်ရည်အစုံသောက်သုံးမှု တဖြည်းဖြည်း လျော့နည်းလာသည်။ စံချိန်စံညွှန်း နိမ့်ကျပြီး လက်ဖက်ခူးသူ နည်းပါးသော်လည်း သင့်လျော်သော ရွေးထုတ်လုပ်သားကို ရှာဖွေရန် ခက်ခဲနေသေးသည် - တန်ဖိုးနည်း မော်ဒယ်သည် ကျားစီးခြင်း၏ ဂန္ထဝင် မော်ဒယ်တစ်ခု ဖြစ်သောကြောင့် လက်ဖက် စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်သူများအတွက် စက်မှုလယ်ယာမှ ရွေးချယ်ခြင်းသို့ ပြောင်းလဲရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။