ပံ့ပိုးကူညီမှု Scroll.in သင်၏ပံ့ပိုးမှုကိစ္စများ- အိန္ဒိယသည် လွတ်လပ်သောမီဒီယာလိုအပ်ပြီး အမှီအခိုကင်းသောမီဒီယာသည် သင့်အား လိုအပ်သည်။
"ဒီနေ့ ရူပီး ၂၀၀ နဲ့ ဘာလုပ်နိုင်လဲ" Pulbazar, Darjeeling ရှိ CD Block Ging လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ရှိ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှ လက်ဖက်ရည်ရွေးချယ်သူ Joshula Gurung ကို မေးမြန်းပြီး တစ်ရက်လျှင် ရူပီး 232 ရရှိသည်။ တူညီသောကားတစ်စီးလျှင် တစ်လမ်းမောင်း လက်မှတ်ခမှာ Darjeeling မှ ကီလိုမီတာ 60 အကွာ၊ Siliguri သို့ ရူပီး 400 နှင့် အလုပ်သမားများ ပြင်းထန်ဖျားနာမှုများအတွက် ကုသပေးနေသည့် အနီးဆုံးမြို့ကြီးဖြစ်ကြောင်း သူမက ပြောကြားခဲ့သည်။
ဘင်္ဂလား မြောက်ပိုင်း လက်ဖက်စိုက်ခင်းများတွင် သောင်းနှင့်ချီသော အလုပ်သမားများ၏ အဖြစ်မှန်မှာ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းကျော်မှာ အမျိုးသမီးများဖြစ်သည်။ Darjeeling ရှိ ကျွန်ုပ်တို့၏ အစီရင်ခံချက်တွင် ၎င်းတို့သည် လစာနည်းပါးသော လုပ်ခလစာများ ရရှိခဲ့ပြီး၊ ကိုလိုနီခေတ် အလုပ်သမားစနစ်ဖြင့် ချည်နှောင်ထားကာ မြေယာလုပ်ပိုင်ခွင့်မရှိ၊ အစိုးရအစီအစဉ်များသို့ ဝင်ရောက်ခွင့် အကန့်အသတ်ရှိကြောင်း ပြသခဲ့သည်။
"လက်ဖက်စိုက်ခင်းပိုင်ရှင်များ၏ ကြမ်းတမ်းသော အလုပ်အခြေအနေနှင့် လူမဆန်သော နေထိုင်မှုအခြေအနေများသည် ကိုလိုနီခေတ်တွင် ဗြိတိသျှ စိုက်ခင်းပိုင်ရှင်များ ချမှတ်ထားသော အာမခံချက်ပေးသည့် အလုပ်သမားများကို အမှတ်ရနေသည်" ဟု 2022 ပါလီမန် အမြဲတမ်းကော်မတီ အစီရင်ခံစာတွင် ဖော်ပြထားသည်။
အလုပ်သမားတွေဟာ သူတို့ရဲ့ဘဝတိုးတက်ဖို့ ကြိုးစားနေကြတယ်လို့ ကျွမ်းကျင်သူတွေက သဘောတူကြပါတယ်။ အလုပ်သမား အများစုသည် ၎င်းတို့၏ သားသမီးများကို လေ့ကျင့်ပေးပြီး စိုက်ခင်းများတွင် အလုပ်လုပ်ရန် စေလွှတ်ကြသည်။ သူတို့ဘိုးဘွားတွေရဲ့ အိမ်အတွက် မြေယာပိုင်ဆိုင်မှု အနိမ့်ဆုံးလုပ်ခလစာ မြင့်မားရေးအတွက်လည်း တိုက်ပွဲဝင်နေကြတာကို ကျနော်တို့ တွေ့ရှိခဲ့ရပါတယ်။
သို့သော် ရာသီဥတုဖောက်ပြန်မှု၊ စျေးပေါသောလက်ဖက်ရည်၏ပြိုင်ဆိုင်မှု၊ ကမ္ဘာ့ဈေးကွက်ကျဆင်းမှု၊ ထုတ်လုပ်မှုနှင့် ဝယ်လိုအားကျဆင်းမှုများကြောင့် Darjeeling လက်ဖက်ခြောက်လုပ်ငန်း၏အခြေအနေကြောင့် ၎င်းတို့၏ပြီးသားမရေရာသောဘဝများသည် အန္တရာယ်ပိုများပါသည်။ ပထမဆောင်းပါးသည် စီးရီးတစ်ခု၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ ဒုတိယနှင့် နောက်ဆုံးအပိုင်းကို လက်ဖက်ခြံလုပ်သားများ၏ အခြေအနေကို မြှုပ်နှံမည်ဖြစ်သည်။
၁၉၅၅ ခုနှစ် လယ်ယာမြေ ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေး ဥပဒေကို အတည်ပြု ပြဋ္ဌာန်းပြီးချိန်မှစ၍ ဘင်္ဂလား မြောက်ပိုင်းရှိ လက်ဖက်ခြံမြေသည် ငှားရမ်းခ ပေးဆောင်ခြင်း မရှိပေ။ ပြည်နယ်အစိုးရ။
မျိုးဆက်ပေါင်းများစွာ၊ လက်ဖက်သမားများသည် Darjeeling၊ Durs နှင့် Terai ဒေသများရှိ စိုက်ခင်းများတွင် မြေလွတ်များပေါ်တွင် ၎င်းတို့၏နေအိမ်များကို ဆောက်လုပ်ခဲ့ကြသည်။
အိန္ဒိယလက်ဖက်ရည်ဘုတ်အဖွဲ့မှ တရားဝင်ကိန်းဂဏန်းများမရှိသော်လည်း၊ 2013 West Bengal အလုပ်သမားကောင်စီအစီရင်ခံစာအရ Darjeeling Hills၊ Terai နှင့် Durs ၏လက်ဖက်စိုက်ခင်းကြီးများ၏လူဦးရေသည် 11,24,907 ရှိပြီး 2,62,426 ရှိသည်။ အမြဲတမ်းနေထိုင်သူများဖြစ်ပြီး ယာယီနှင့် ကန်ထရိုက်အလုပ်သမား ၇၀,၀၀၀ ကျော်တို့ပင် ဖြစ်သည်။
ကိုလိုနီခေတ်၏ အမွေအနှစ်တစ်ခုအနေဖြင့် အိမ်ယာပေါ်တွင်နေထိုင်သော မိသားစုများအတွက် အနည်းဆုံးအဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးကို လက်ဖက်ရည်သောက်ရန် သို့မဟုတ် နေအိမ်ဆုံးရှုံးမည့်သူများ စေလွှတ်ရန် ပိုင်ရှင်များက မဖြစ်မနေပြုလုပ်ထားကြသည်။ အလုပ်သမားများသည် လယ်ယာမြေတွင် ခေါင်းစဉ်မရှိသောကြောင့် ပါရာပတ္တဟု အမည်ပေးထားသော စာရွက်စာတမ်းမရှိပေ။
2021 ခုနှစ်တွင်ထုတ်ဝေခဲ့သော "Darjeeling in the Tea Plantations in the Labour Exploitation" ခေါင်းစဉ်ဖြင့် လေ့လာမှုတစ်ခုအရ North Bengal ၏ လက်ဖက်စိုက်ခင်းများတွင် အမြဲတမ်း အလုပ်အကိုင်များကို ဆွေမျိုးပေါက်ဖော်မှတဆင့်သာ ရရှိနိုင်သောကြောင့် လွတ်လပ်ပြီး ပွင့်လင်းသော အလုပ်သမားဈေးကွက်သည် မည်သည့်အခါမျှ မဖြစ်နိုင်သေးပါ။ ကျွန်လုပ်သားကို နိုင်ငံတကာပြုရေး။ ဥပဒေရေးရာစီမံခန့်ခွဲမှုနှင့် လူသားပညာဂျာနယ်။ ”
ရွေးချယ်သူများကို လက်ရှိတွင် တစ်ရက်လျှင် ရူပီး ၂၃၂ ပေးဆောင်ရသည်။ အလုပ်သမားစုဆောင်းရေးရန်ပုံငွေသို့ ဖြတ်တောက်ပြီးသည့်နောက် အလုပ်သမားများက ရူပီး ၂၀၀ ခန့်ရရှိကြပြီး ၎င်းတို့လုပ်သည့်အလုပ်နှင့် မလျော်ညီဟု ၎င်းတို့က ပြောဆိုကြသည်။
Singtom Tea Estate ၏ မန်နေးဂျင်းဒါရိုက်တာ Mohan Chirimar ၏ အဆိုအရ ဘင်္ဂလား မြောက်ပိုင်းရှိ လက်ဖက်ခြောက်သမားများအတွက် ပျက်ကွက်မှုနှုန်းမှာ 40% ကျော်ရှိသည်ဟု သိရသည်။ “ကျွန်မတို့ ဥယျာဉ်ဝန်ထမ်း တစ်ဝက်လောက်က အလုပ်မသွားတော့ဘူး။
“အဓိကနဲ့ ကျွမ်းကျင်လုပ်သား ရှစ်နာရီ နည်းပါးတာက လက်ဖက်စိုက်ခင်းတွေရဲ့ လုပ်သားအင်အားက နေ့စဉ် ကျုံ့သွားရတဲ့ အကြောင်းရင်းပါပဲ” ဟု မြောက်ဘင်ဂေါရှိ လက်ဖက်ခြောက် အလုပ်သမားအခွင့်အရေး တက်ကြွလှုပ်ရှားသူ Sumendra Tamang က ပြောသည်။ “လူတွေက လက်ဖက်စိုက်ခင်းတွေမှာ အလုပ်တွေကို ဖြတ်ပြီး MGNREGA [အစိုးရရဲ့ ကျေးလက်အလုပ်အကိုင်အစီအစဉ်] ဒါမှမဟုတ် လုပ်ခပိုမြင့်တဲ့ တခြားနေရာတွေမှာ အလုပ်လုပ်တာ များတယ်။
Darjeeling ရှိ Ging လက်ဖက်ခြံမှ Joshila Gurung နှင့် သူမ၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် Sunita Biki နှင့် Chandramati Tamang တို့က ၎င်းတို့၏ အဓိက တောင်းဆိုချက်မှာ လက်ဖက်စိုက်ခင်းများအတွက် အနည်းဆုံး အခကြေးငွေ တိုးမြှင့်ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ပြောကြားခဲ့သည်။
West Bengal အစိုးရ၏ အလုပ်သမားကော်မရှင်နာရုံးမှ ထုတ်ပြန်သည့် နောက်ဆုံးထုတ်ပြန်သည့် အမိန့်အရ ကျွမ်းကျင်မှုမရှိသော စိုက်ပျိုးရေးလုပ်သားများအတွက် နေ့စဥ်အနိမ့်ဆုံးလုပ်ခမှာ ရူပီး ၂၈၄ နှင့် အစားအသောက် ၂၆၄ ရူပီး ဖြစ်သင့်သည်။
သို့သော်လည်း လက်ဖက် ပိုင်ရှင်များ၏ ကိုယ်စားလှယ်များ၊ သမဂ္ဂများနှင့် အစိုးရ တာဝန်ရှိသူများ တက်ရောက်သည့် သုံးပွင့်ဆိုင် ညီလာခံမှ ဆုံးဖြတ်သည်။ သမဂ္ဂများသည် နေ့စဥ်လုပ်အားခ ရူပီး ၂၄၀ ကို အသစ်သတ်မှတ်လိုသော်လည်း ဇွန်လတွင် အနောက်ဘင်္ဂလားအစိုးရက ရူပီး ၂၃၂ ဖြင့် ကြေညာခဲ့သည်။
Darjeeling ၏ဒုတိယသက်တမ်းအရင့်ဆုံးလက်ဖက်စိုက်ခင်း Happy Valley မှရွေးချယ်သူများ၏ဒါရိုက်တာ Rakesh Sarki သည်ပုံမှန်လုပ်အားခပေးချေမှုများနှင့်ပတ်သက်၍လည်းတိုင်ကြားခဲ့သည်။ “2017 ခုနှစ်ကတည်းက ကျွန်တော်တို့ကို ပုံမှန်လစာတောင် မပေးရသေးပါဘူး။ သူတို့က ကျွန်တော်တို့ကို နှစ်လ ဒါမှမဟုတ် သုံးလတစ်ကြိမ် တစ်လုံးတစ်ခဲ ပေးတယ်။ တစ်ခါတရံမှာ ကြန့်ကြာမှုတွေ ရှိတတ်သလို တောင်ပေါ်ရှိ လက်ဖက်ခြံတိုင်းမှာလည်း အလားတူပါပဲ။”
"အဆက်မပြတ်ဖောင်းပွမှုနှင့်အိန္ဒိယ၏အထွေထွေစီးပွားရေးအခြေအနေကြောင့်၊ လက်ဖက်သမားတစ်ဦးသည်တစ်နေ့လျှင် Rs 200 နှင့်သူ့မိသားစုကိုမည်ကဲ့သို့ထောက်ပံ့နိုင်သည်" ဟုစီးပွားရေးသုတေသနစင်တာမှပါရဂူကျောင်းသား Dawa Sherpa ကပြောကြားခဲ့သည်။ အိန္ဒိယတွင် သုတေသနနှင့် အစီအစဉ်ဆွဲခြင်း။ Kursong မှ မူရင်း Jawaharlal Nehru တက္ကသိုလ်။ “ဒါဂျီလင်နှင့် အာသံတို့သည် လက်ဖက်ခြောက်သမားများအတွက် အနိမ့်ဆုံးလုပ်ခလစာရှိသည်။ ဆစ်ကင်းမြို့အနီးရှိ လက်ဖက်ခြံတွင် အလုပ်သမားများ တစ်ရက်လျှင် ရူပီး ၅၀၀ ခန့် ရရှိသည်။ Kerala တွင် တစ်နေ့လုပ်အားခ ရူပီး ၄၀၀ ကျော်၊ တမီလ်နာဒူးတွင်တောင်မှ ရူပီး ၃၅၀ ခန့်သာရှိသည်။
လက်ဖက်ခြံအလုပ်သမားများအတွက် အနည်းဆုံးအခကြေးငွေဥပဒေများကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် 2022 ခုနှစ် အမြဲတမ်းလွှတ်တော် ကော်မတီ၏ အစီရင်ခံစာတွင် ဒါဂျီလင်၏ လက်ဖက်စိုက်ခင်းများတွင် နေ့စဉ်လုပ်အားခသည် "နိုင်ငံအတွင်း မည်သည့်စက်မှုလုပ်ငန်းမဆို အနိမ့်ဆုံးလုပ်ခလစာများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်" ဟု ဖော်ပြထားသည်။
လုပ်ခလစာနည်းပါးပြီး လုံခြုံမှုမရှိသောကြောင့် ထောင်နှင့်ချီသော Rakesh နှင့် Joshira ကဲ့သို့သော အလုပ်သမားများသည် ၎င်းတို့၏ကလေးများကို လက်ဖက်စိုက်ခင်းများတွင် အလုပ်လုပ်ရန် တွန်းအားပေးကြသည်။ “ကျွန်မတို့ရဲ့ ကလေးတွေကို ပညာပေးဖို့ ကြိုးစားနေပါတယ်။ အကောင်းဆုံးပညာရေးမဟုတ်ပေမယ့် အနည်းဆုံးတော့ စာရေးတတ်ဖတ်တတ်ကြတယ်။ လက်ဖက်စိုက်ခင်းမှာ လစာနည်းတဲ့အလုပ်အတွက် သူတို့အရိုးတွေကို ဘာကြောင့် ချိုးရမှာလဲ” ဟု ဘန်ဂလိုတွင် ထမင်းချက်သည့် သားဖြစ်သူ ဂျိုရှီရာက ပြောသည်။ လက်ဖက်ခြောက်သမားများသည် ၎င်းတို့၏ စာမတတ်ခြင်းကြောင့် မျိုးဆက်ပေါင်းများစွာ ခေါင်းပုံဖြတ်ခံခဲ့ရသည်ဟု သူမယုံကြည်သည်။ “ကျွန်မတို့ ကလေးတွေက ကွင်းဆက်ကို ဖောက်ရမယ်။
လစာအပြင် လက်ဖက်ခြံလုပ်သားများသည် ရံပုံငွေများ၊ ပင်စင်လစာများ၊ အိမ်ရာများ၊ အခမဲ့ဆေးကုသစရိတ်၊ ၎င်းတို့၏ကလေးများအတွက် အခမဲ့ပညာရေး၊ အမျိုးသမီးအလုပ်သမားများအတွက် ကလေးထိန်းကျောင်း၊ လောင်စာဆီနှင့် အကာအကွယ်ပစ္စည်းများဖြစ်သည့် ခါးစည်း၊ ထီး၊ မိုးကာအင်္ကျီနှင့် ဘွတ်ဖိနပ်များကဲ့သို့သော အကာအကွယ်ပစ္စည်းများကို ရရှိခံစားခွင့်ရှိသည်။ ဒီဦးဆောင်အစီရင်ခံစာအရ ဒီအလုပ်သမားတွေရဲ့ စုစုပေါင်းလစာဟာ တစ်ရက်ကို ရူပီး ၃၅၀ လောက်ရှိပါတယ်။ အလုပ်ရှင်များသည် Durga Puja အတွက် နှစ်စဉ် ပွဲတော် ဘောနပ်စ်များ ပေးဆောင်ရန် လိုအပ်ပါသည်။
Happy Valley အပါအဝင် North Bengal ရှိ အနည်းဆုံးအိမ်ခြံမြေ 10 ခု၏ပိုင်ရှင်ဖြစ်သူ Darjeeling Organic Tea Estates Private Limited သည် စက်တင်ဘာလတွင် ၎င်း၏ဥယျာဉ်များကို ရောင်းချခဲ့ပြီး အလုပ်သမား 6,500 ကျော်ကို လုပ်ခလစာ၊ အရန်ငွေများ၊ အကြံပြုချက်များနှင့် ပူဂျာဘောနပ်စ်များကို မပေးဘဲထားခဲ့သည်။
အောက်တိုဘာလတွင် Darjeeling Organic Tea Plantation Sdn Bhd သည် ၎င်း၏ လက်ဖက်စိုက်ခင်း 10 ခုအနက် ခြောက်ခုကို နောက်ဆုံးတွင် ရောင်းချခဲ့သည်။ “ပိုင်ရှင်အသစ်က ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အခကြေးငွေအားလုံးကို မပေးရသေးပါဘူး။ လစာများကို မပေးရသေးဘဲ Pujo ဘောနပ်စ်ကိုသာ ပေးချေပြီးဖြစ်သည်” ဟု Happy Valley's Sarkey က နိုဝင်ဘာလတွင် ပြောကြားခဲ့သည်။
Sobhadebi Tamang က ပိုင်ရှင်အသစ် Silicon Agriculture Tea Company လက်အောက်ရှိ Peshok Tea Garden နှင့် ဆင်တူသည်ဟု ဆိုပါသည်။ “ကျွန်မအမေက အနားယူသွားပြီ၊ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ CPF နဲ့ အကြံပြုချက်တွေက ထူးထူးခြားခြား ရှိနေတုန်းပါပဲ။ စီမံခန့်ခွဲမှုအသစ်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏အကြွေးအားလုံးကို ဇူလိုင်လ 31 [2023] တွင် သုံးအရစ်ကျပေးချေရန် ကတိပြုထားသည်။”
သူမ၏ သူဌေး Pesang Norbu Tamang က ပိုင်ရှင်အသစ်များသည် အခြေချနေထိုင်ခြင်း မရှိသေးကြောင်းနှင့် မကြာမီ ၎င်းတို့၏ အခကြေးငွေများကို ပေးဆောင်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောကြားခဲ့ပြီး Pujo ၏ ပရီမီယံကြေးကို အချိန်မီ ပေးချေခဲ့ကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။ Sobhadebi ၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် Sushila Rai က အမြန်တုံ့ပြန်ခဲ့သည်။ “သူတို့က ငါတို့ကို လစာကောင်းကောင်းမပေးဘူး”
“ကျွန်မတို့နေ့စဉ်လုပ်အားခက ရူပီး ၂၀၂ ဖြစ်ပေမယ့် အစိုးရက ရူပီး ၂၃၂ အထိ တိုးပေးတယ်။ ပိုင်ရှင်တွေကို ဇွန်လမှာ တိုးပေးဖို့ အကြောင်းကြားခဲ့ပေမယ့် ဇန်နဝါရီကနေ လုပ်အားခအသစ်အတွက် အကျုံးဝင်ပါတယ်” ဟု သူမက ဆိုသည်။ "ပိုင်ရှင်က ပိုက်ဆံမပေးရသေးဘူး။"
International Journal of Legal Management and the Humanities တွင်ထုတ်ဝေသည့် 2021 လေ့လာမှုတစ်ခုအရ လက်ဖက်စိုက်ခင်းမန်နေဂျာများသည် လက်ဖက်ခြံပိတ်ခြင်းကြောင့် နာကျင်မှုဝေဒနာကို မကြာခဏဆိုသလို လက်နက်ချကာ အလုပ်သမားများအား မျှော်မှန်းလစာ သို့မဟုတ် တိုးပေးရန် တောင်းဆိုသည့်အခါ ခြိမ်းခြောက်လေ့ရှိသည်။ “ဒီလိုပိတ်သိမ်းမယ့် ခြိမ်းခြောက်မှုက အခြေအနေတွေကို စီမံခန့်ခွဲရေးရဲ့ မျက်နှာသာပေးမှုကို လေးလေးနက်နက် ဖြစ်စေပြီး အလုပ်သမားတွေက ဒါကို လိုက်နာဖို့ပဲ လိုပါတယ်။
“လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွေက အမှန်တကယ် အရန်ရန်ပုံငွေနဲ့ အကြံပြုချက်တွေကို ဘယ်တုန်းကမှ မရရှိခဲ့ပါဘူး… သူတို့ [ပိုင်ရှင်] က အဲဒီလို အတင်းအကြပ်ခိုင်းနေချိန်မှာတောင် ကျွန်ဘဝရောက်နေတဲ့ အလုပ်သမားတွေက သူတို့ရရှိတဲ့ လစာထက် အမြဲနည်းပါတယ်” ဟု တက်ကြွလှုပ်ရှားသူ Tamang က ပြောကြားခဲ့သည်။
အလုပ်သမားများ၏ မြေယာပိုင်ဆိုင်မှုသည် လက်ဖက်ခြံပိုင်ရှင်များနှင့် အလုပ်သမားများကြားတွင် အငြင်းအခုံဖြစ်နေသည်။ ခြံပိုင်ရှင်များကမူ လက်ဖက်စိုက်ခင်းတွင် အလုပ်မလုပ်ဘဲ နေအိမ်များကို သိမ်းဆည်းထားသည်ဟု အလုပ်သမားများက ပြောကြပြီး ၎င်းတို့မိသားစုသည် မြေပေါ်တွင် အမြဲနေထိုင်သောကြောင့် မြေယာလုပ်ပိုင်ခွင့်များ ပေးသင့်သည်ဟု အလုပ်သမားများက ပြောသည်။
Singtom Tea Estate မှ Chirimar မှ Singtom Tea Estate မှ လူ 40 ရာခိုင်နှုန်းကျော်သည် ဥယျာဉ် မရှိတော့ကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။ “လူတွေက စင်္ကာပူနဲ့ ဒူဘိုင်းကို အလုပ်သွားလုပ်ကြပြီး ဒီမှာ သူတို့မိသားစုတွေ အခမဲ့ အိမ်ရာခံစားခွင့်တွေ ခံစားကြရတယ်… အခုတော့ လက်ဖက်ခြံမှာရှိတဲ့ မိသားစုတိုင်းက ဥယျာဉ်မှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ အနည်းဆုံး အဖွဲ့ဝင်တစ်ယောက်ကို စေလွှတ်ဖို့ အစိုးရအနေနဲ့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ကြပ်မတ်ဆောင်ရွက်ရပါမယ်။ သွားပြီး အလုပ်လုပ်ပါ၊ အဲဒါနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြဿနာမရှိပါဘူး”
Darjeeling ရှိ Terai Dooars Chia Kaman Mazdoor သမဂ္ဂ၏တွဲဘက်အတွင်းရေးမှူး Sunil Rai မှ အလုပ်သမားများအား လက်ဖက်ခြံများတွင် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်များတွင် နေအိမ်ဆောက်လုပ်ခွင့်ပြုမည့် အလုပ်သမားများအား ကန့်ကွက်လက်မှတ်များ ထုတ်ပေးနေသည်ဟု ဆိုသည်။ "ဘာလို့ သူတို့ဆောက်ထားတဲ့အိမ်က ထွက်သွားတာလဲ။"
Darjeeling နှင့် Kalimpong ဒေသများရှိ နိုင်ငံရေး ပါတီအများအပြား၏ အလုပ်သမားသမဂ္ဂ United Forum (Hills) ၏ ပြောရေးဆိုခွင့်ရှိသူ Rai က အလုပ်သမားများသည် ၎င်းတို့၏ အိမ်များတွင် နေထိုင်သည့်မြေနှင့် ပါရာပတ္တ (parja-patta) လုပ်ပိုင်ခွင့်များ မရှိကြောင်း ပြောဆိုခဲ့သည်။ မြေယာပိုင်ဆိုင်မှုကို အတည်ပြုသည့် နှစ်ရှည်တောင်းဆိုမှု) ကို လျစ်လျူရှုခဲ့သည်။
၎င်းတို့တွင် ပိုင်ဆိုင်မှု သို့မဟုတ် ငှားရမ်းခမရှိသောကြောင့် အလုပ်သမားများသည် ၎င်းတို့၏ပိုင်ဆိုင်မှုကို အာမခံအစီအစဉ်ဖြင့် စာရင်းသွင်း၍ မရပေ။
Darjeeling ၏ CD Pulbazar ရပ်ကွက်ရှိ Tukvar လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် စုဝေးသူ Manju Rai သည် မြေပြိုမှုကြောင့် ဆိုးဆိုးရွားရွား ပျက်စီးခဲ့သည့် သူမ၏နေအိမ်အတွက် လျော်ကြေးငွေ မရရှိခဲ့ပါ။ “မနှစ်က မြေပြိုကျလို့ ဆောက်ထားတဲ့အိမ်က ပြိုကျတယ်” ဟု ဝါးချောင်းများ၊ ဂုန်လျှော်အိတ်ဟောင်းများနှင့် တာဝါတိုင်များက သူ့အိမ်ကို လုံးဝပျက်စီးခြင်းမှ ကယ်တင်ခဲ့ကြောင်း ၎င်းက ဆိုသည်။ “နောက်ထပ်အိမ်ဆောက်ဖို့ ငါ့မှာ ပိုက်ဆံမရှိဘူး။ သားနှစ်ယောက်စလုံးက လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေးမှာ အလုပ်လုပ်တယ်။ သူတို့ ဝင်ငွေတောင် မလောက်ဘူး။ ကုမ္ပဏီရဲ့အကူအညီက အရမ်းကောင်းပါတယ်။”
ပါလီမန်အမြဲတမ်းကော်မတီ၏ အစီရင်ခံစာတွင် အဆိုပါစနစ်သည် “လွတ်လပ်ရေးရပြီး ခုနစ်နှစ်ကြာသော်လည်း လက်ဖက်သမားများ၏ အခြေခံမြေယာအခွင့်အရေးများ ခံစားခွင့်ကို တားဆီးခြင်းဖြင့် တိုင်းပြည်၏မြေယာပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးလှုပ်ရှားမှု၏ အောင်မြင်မှုကို သိသိသာသာ ပျက်ပြားစေသည်” ဟု ဖော်ပြထားသည်။
ပါဂျာပက်တာ ၀ယ်လိုအားသည် 2013 ခုနှစ်ကတည်းက မြင့်တက်လာသည်ဟု ရိုင်က ပြောသည်။ ရွေးကောက်ခံအရာရှိများနှင့် နိုင်ငံရေးသမားများသည် ယခုအချိန်အထိ လက်ဖက်သမားများကို နှိမ့်ချနေကြသော်လည်း၊ အနည်းဆုံး လက်ဖက်ခြောက်သမားများအကြောင်း ပြောဆိုသင့်သည်ဟု Darjeeling MP Raju Bista က သတိပြုမိကြောင်း၊ လက်ဖက်ခြောက်သမားများအတွက် ပါရာပတ္တပတ္တာ ပေးအပ်ရန် ဥပဒေတစ်ရပ်ကို ထုတ်ပြန်ခဲ့သည်။” . အချိန်တွေက တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲလာပေမယ့်။"
ဝန်ကြီးဌာန အတွင်းဝန်၏ တစ်ခုတည်းသော ရုံးအောက်တွင် Darjeeling ရှိ မြေယာပြဿနာများကို ကိုင်တွယ်နေသည့် အနောက်ဘင်္ဂလား မြေယာနှင့် စိုက်ပျိုးရေး ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးနှင့် ဒုက္ခသည်များ ကယ်ဆယ်ရေးနှင့် ပြန်လည်ထူထောင်ရေး ဝန်ကြီးဌာန၏ တွဲဖက်အတွင်းရေးမှူး Dibyendu Bhattacharya က အဆိုပါကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ ပြောဆိုရန် ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ ထပ်ခါတလဲလဲ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုများမှာ- "ကျွန်တော် မီဒီယာကို ပြောခွင့်မရှိပါ။"
အတွင်းရေးမှူးအဖွဲ့၏ တောင်းဆိုချက်အရ လက်ဖက်သမားများ မြေယာလုပ်ပိုင်ခွင့်များ အဘယ်ကြောင့် မရရှိခဲ့သနည်းဟု အသေးစိတ်မေးခွန်းလွှာနှင့်အတူ အတွင်းရေးမှူးထံ အီးမေးလ်တစ်စောင် ပေးပို့ခဲ့သည်။ သူပြန်ကြားသည့်အခါ ဇာတ်လမ်းကို ကျွန်ုပ်တို့ အပ်ဒိတ်လုပ်ပါမည်။
Rajeshvi Pradhan မှ Rajiv Gandhi National Law University မှ စာရေးဆရာ Rajeshvi Pradhan က ခေါင်းပုံဖြတ်ခံရခြင်းဆိုင်ရာ 2021 စာတမ်းတွင် “အလုပ်သမားဈေးကွက်မရှိခြင်းနှင့် အလုပ်သမားများအတွက် မြေယာအခွင့်အရေးများမရှိခြင်းသည် စျေးပေါသောလုပ်အားသာမက အဓမ္မလုပ်သားများကိုပါ အာမခံပေးပါသည်။ Darjeeling လက်ဖက်စိုက်ခင်း၏ လုပ်သားအင်အား။ “အိမ်ခြံမြေများအနီးတွင် အလုပ်အကိုင် အခွင့်အလမ်းများ ရှားပါးခြင်း၊ ၎င်းတို့၏ အိမ်ယာများ ဆုံးရှုံးမည်ကို စိုးရိမ်ခြင်းတို့ ပေါင်းစပ်လိုက်ခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ ကျွန်ပြုခြင်းကို ပိုမို ဆိုးရွားစေသည်။
လက်ဖက်ခြောက် အလုပ်သမားများ၏ အခက်အခဲ၏ မူလဇစ်မြစ်မှာ 1951 Plantation Labour Act ကို ညံ့ဖျင်းသော သို့မဟုတ် အားနည်းသော ပြဋ္ဌာန်းချက်ကြောင့် ဖြစ်သည်ဟု ကျွမ်းကျင်သူများက ဆိုသည်။ Darjeeling၊ Terai နှင့် Duars ရှိ India လက်ဖက်ဘုတ်အဖွဲ့မှ မှတ်ပုံတင်ထားသော လက်ဖက်စိုက်ခင်းများအားလုံးသည် အက်ဥပဒေနှင့် သက်ဆိုင်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဤဥယျာဉ်ရှိ အမြဲတမ်း အလုပ်သမားများနှင့် မိသားစုများအားလုံးသည် ဥပဒေအောက်တွင် ခံစားခွင့်များ ခံစားခွင့်ရှိသည်။
1956 Plantation Labour Act အရ West Bengal အစိုးရသည် West Bengal Plantation Labour Act, 1956 ကို Central Act ကို အတည်ပြုပြဋ္ဌာန်းခဲ့ပါသည်။ သို့သော်၊ Sherpas နှင့် Tamang တို့က North Bengal ၏ကြီးမားသောအိမ်ခြံမြေ 449 လုံးနီးပါးသည်ဗဟိုနှင့်ပြည်နယ်စည်းမျဉ်းများကိုအလွယ်တကူဆန့်ကျင်နိုင်သည်ဟုဆိုသည်။
စိုက်ခင်းအလုပ်သမားအက်ဥပဒေတွင် “အလုပ်ရှင်တိုင်းသည် စိုက်ခင်းတွင်နေထိုင်သော အလုပ်သမားများနှင့် ၎င်းတို့၏မိသားစုဝင်များအားလုံးအတွက် လုံလောက်သော အိမ်ရာများ ပေးအပ်ထိန်းသိမ်းရန် တာဝန်ရှိသည်” ဟု ဖော်ပြထားသည်။ လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်း ၁၀၀ ကျော်က ၎င်းတို့ ပေးဆောင်ခဲ့သော အခမဲ့မြေများသည် အလုပ်သမားများနှင့် ၎င်းတို့၏ မိသားစုများအတွက် ၎င်းတို့၏ အိမ်ရာများဖြစ်ကြောင်း လက်ဖက်ခြံပိုင်ရှင်များက ပြောသည်။
တစ်ဖက်တွင်မူ အသေးစား လက်ဖက်စိုက်တောင်သူ ၁၅၀ ကျော်သည် ၁၉၅၁ ခုနှစ် စိုက်ခင်းအလုပ်သမား အက်ဥပဒေအား ဂရုမစိုက်ကြဘဲ ၅ ဟက်တာအောက်သာ လုပ်ကိုင်ကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်ဟု Sherpa က ဆိုသည်။
မြေပြိုမှုကြောင့် နေအိမ်များ ပျက်စီးခဲ့သည့် Manju သည် 1951 Plantation Labour Act အရ လျော်ကြေးငွေ ခံစားခွင့်ရှိသည်။ “သူမက လျှောက်လွှာနှစ်စောင် တင်ခဲ့ပေမယ့် ပိုင်ရှင်က ဂရုမစိုက်ပါဘူး။ ငါတို့မြေ parja patta ရရင် ဒါကို လွယ်လွယ်ကူကူ ရှောင်ရှားနိုင်ပါတယ်” ဟု Tukvar Tea Estate Manju ၏ ဒါရိုက်တာ Ram Subba နှင့် အခြားရွေးချယ်သူများမှ ပြောကြားခဲ့သည်။
အမြဲတမ်းပါလီမန်ကော်မတီက “အရုပ်များသည် ၎င်းတို့၏မြေယာအခွင့်အရေးအတွက် တိုက်ပွဲဝင်ရုံသာမက သေဆုံးနေသောမိသားစုဝင်များကိုပါ သင်္ဂြိုဟ်ရန်ပင်ဖြစ်သည်” ဟု အမြဲတမ်းလွှတ်တော်ကော်မတီက မှတ်ချက်ပြုခဲ့သည်။ ကော်မတီသည် “ဘိုးဘွားများ၏မြေနှင့် သယံဇာတများကို သေးငယ်ပြီး အပယ်ခံလက်ဖက်ခြောက်လုပ်သားများ၏ ရပိုင်ခွင့်များနှင့် ဘွဲ့အမည်များကို အသိအမှတ်ပြုကြောင်း ကော်မတီက အဆိုတင်သွင်းသည်။
အိန္ဒိယလက်ဖက်ရည်ဘုတ်အဖွဲ့မှ ထုတ်ပြန်ထားသော 2018 Plant Protection Act သည် အလုပ်သမားများအား လယ်ကွင်းများတွင် ပိုးသတ်ဆေးနှင့် အခြားဓာတုပစ္စည်းများ ဖြန်းခြင်းမှ ကာကွယ်ရန်အတွက် ခေါင်းကို အကာအကွယ်၊ ဘွတ်ဖိနပ်၊ လက်အိတ်၊ ဘောင်းဘီနှင့် ၀တ်စုံများ ပေးအပ်ရန် အကြံပြုထားသည်။
စက်ပစ္စည်းအသစ်များ၏ အရည်အသွေးနှင့် အသုံးပြုနိုင်စွမ်းသည် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ပျက်စီးသွားခြင်း သို့မဟုတ် ပျက်စီးသွားခြင်းတို့ကြောင့် အလုပ်သမားများက ညည်းညူကြသည်။ “တပ်သင့်တဲ့အချိန်မှာ မျက်မှန်မတပ်ဘူး။ ၀တ်ရုံ၊ လက်အိတ်နဲ့ ဖိနပ်တွေတောင် ရန်ဖြစ်ခဲ့ရတယ်၊ သူဌေးကို အဆက်မပြတ်သတိပေးပြီးတော့ မန်နေဂျာက ခွင့်ပြုချက်ကို အမြဲနှောင့်နှေးခဲ့တယ်" ဟု Jin Tea Plantation မှ Gurung က ပြောသည်။ “သူ [မန်နေဂျာ] က သူ့အိတ်ကပ်ထဲက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ စက်ပစ္စည်းတွေအတွက် ပိုက်ဆံပေးနေသလိုမျိုး ပြုမူခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ငါတို့မှာ လက်အိတ် ဒါမှမဟုတ် ဘာမှမရှိလို့ အလုပ်လွတ်သွားခဲ့ရင် ငါတို့လစာကို သူနုတ်ယူမှာ မဟုတ်ဘူး။” .
လက်ဖက်ခြောက်သည် လက်ဖက်ရွက်ပေါ်တွင် ဖြန်းထားသော ပိုးသတ်ဆေးများ၏ အဆိပ်ပြင်းသောအနံ့မှ သူမ၏လက်များကို မကာကွယ်နိုင်ခဲ့ကြောင်း ဂျိုရှီလာက ပြောကြားခဲ့သည်။ “ကျွန်မတို့ အစားအသောက်တွေက ဓာတုပစ္စည်းတွေ ဖြန်းတဲ့နေ့တွေလိုပဲ အနံ့တွေထွက်တယ်။ မသုံးတော့ဘူး။ စိတ်မပူပါနဲ့၊ ငါတို့က ထွန်သမားတွေပါ။ ငါတို့က ဘာမဆို အစာကြေနိုင်တယ်။”
2022 BEHANBOX အစီရင်ခံစာအရ ဘင်္ဂလားမြောက်ပိုင်းရှိ လက်ဖက်စိုက်ခင်းများတွင် အလုပ်လုပ်သော အမျိုးသမီးများသည် သင့်လျော်သော အကာအကွယ်ပစ္စည်းမပါဘဲ အဆိပ်သင့်သည့် ပိုးသတ်ဆေးများ၊ ပေါင်းသတ်ဆေးများနှင့် ဓာတ်မြေသြဇာများနှင့် အရေပြားပြဿနာများ၊ အမြင်အာရုံဝေဝါးခြင်း၊ အသက်ရှူလမ်းကြောင်းနှင့် အစာခြေလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ဝေဒနာများကို ဖြစ်စေကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။