Teabags entstanen an den USA. Am Joer 1904 huet den New York Téi Händler Thomas Sullivan (Thomas Sullivan) dacks Téi Proben u potenzielle Clienten geschéckt. Fir d'Käschten ze reduzéieren, huet hien un e Wee geduecht, dat ass e bësse loosen Téiblieder an e puer kleng Seidbeutel ze packen.

Deemools kruten e puer Clienten, déi nach ni Téi gemaach hunn, déi Seidbeutel kritt, well se net ganz kloer waren iwwer d'Prozedur fir Téi ze maachen, hunn se dës Seidbeutel dacks mat engem Knall an d'kachend Waasser geheit. Awer lues a lues hunn d'Leit fonnt datt den Téi op dës Manéier verpackt ass bequem an einfach ze benotzen, a lues a lues d'Gewunnecht geformt fir kleng Poschen ze benotzen fir Téi ze packen.

An der Ära wou d'Basisbedéngungen an d'Technologie net héich waren, goufen et jo bestëmmte Probleemer an der Verpackung vun Teepäckchen, awer mat der Entwécklung vun der Zäit an der Verbesserung vun der Téiverpackungsmaschinn Technologie, gëtt d'Verpakung vun den Téibeutel stänneg verbessert, an d'Verpakung vun Téibeutel. Aarte ännere sech permanent. Richteg. Vu Seid dënnem Schleier, PET Garn, Nylon Filtertuch bis Planz Maisfaserpabeier, d'Verpakung ass ëmweltfrëndlech, hygienesch a sécher.

Wann Dir Téi drénke wëllt, awer net déi langweileg Brauprozeduren op déi traditionell Manéier wëllt duerchgoen, sinn Téibeutel ouni Zweifel déi bescht Wiel.