នេប៉ាល់ដាក់ឈ្មោះសាធារណរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យសហព័ន្ធសហព័ន្ធសហព័ន្ធរដ្ឋធានីខាធីមគឺជាប្រទេសដែលគ្មានដែនដីនៅអាស៊ីខាងត្បូងនៃទីក្រុងហិម៉ាឡៃយ៉ានៅភាគខាងជើងភាគខាងជើងនិងព្រំដែនឥណ្ឌាដែលនៅសល់នៃភាគខាងជើងនិងឥណ្ឌា។

នេប៉ាល់គឺជាជនជាតិភាគតិចដែលមានឈ្មោះសាសន៍ដែលមានឈ្មោះសាសន៍ច្រើនពហុលេខដែលមានពហុភាសាប្រទេសពហុភាសា។ នេប៉ាល់គឺជាភាសាជាតិហើយភាសាអង់គ្លេសត្រូវបានប្រើដោយវណ្ណៈខ្ពស់។ នេប៉ាល់មានប្រជាជនប្រមាណ 29 លាននាក់។ 81% នៃប្រទេសនេប៉ាល់គឺជាហិណ្ឌូអ្នកកាន់សាសនាឥស្លាម 10 ភាគរយអ៊ីស្លាម 5 ភាគរយនិងគ្រីស្ទសាសនា 4% (ប្រភព: តែនេប៉ាល់ប្រទេសនេប៉ាល់) ។ រូបិយប័ណ្ណទូទៅរបស់នេប៉ាល់គឺនេប៉ាល់រូពី, 1 នេប៉ាល់រូពីឹម0.05 យន់។

រូបភាព

បឹង Pokhara 'Afwa ប្រទេសនេប៉ាល់

អាកាសធាតុរបស់ប្រទេសនេប៉ាល់ជាមូលដ្ឋានតែពីររដូវប៉ុណ្ណោះចាប់ពីខែតុលាដល់ខែមីនាឆ្នាំក្រោយគឺរដូវប្រាំង (រដូវរងារ) ទឹកភ្លៀងគឺមានទំហំខុសគ្នាពីព្រឹកនិងល្ងាចមានទំហំធំជាង 10ឹមនៅពេលព្រឹកនឹងកើនឡើងដល់ 25ឹមពេលថ្ងៃត្រង់; រដូវវស្សា (រដូវក្តៅ) ធ្លាក់ចុះពីខែមេសាដល់ខែកញ្ញា។ ខែមេសានិងឧសភាគឺជាការប្តឹងជាពិសេសដែលមានសីតុណ្ហភាពខ្ពស់បំផុតឈានដល់ 36ឹម។ ចាប់តាំងពីខែឧសភាទឹកភ្លៀងមានច្រើនសម្បូរបែបជារឿយៗមានគ្រោះមហន្តរាយទឹកជំនន់។

ប្រទេសនេប៉ាល់គឺជាប្រទេសកសិកម្មដែលមានសេដ្ឋកិច្ចថយក្រោយហើយជាប្រទេសមួយក្នុងចំណោមប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍តិចតួចបំផុតនៅលើពិភពលោក។ ចាប់តាំងពីដើមទសវត្សឆ្នាំ 1990 គោលនយោបាយសេដ្ឋកិច្ចសេដ្ឋកិច្ចផ្តោតលើទីផ្សារមានឥទ្ធិពលតិចតួចដោយសារតែអស្ថិរភាពនយោបាយនិងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធមិនល្អ។ ពឹងផ្អែកយ៉ាងខ្លាំងទៅលើជំនួយបរទេសយ៉ាងខ្លាំងដោយមានមួយភាគបួននៃថវិការបស់ខ្លួនបានមកពីការបរិច្ចាគបរទេសនិងប្រាក់កម្ចី។

រូបភាព

សួនតែនៅប្រទេសនេប៉ាល់ដោយមានកូនប៉ាក់នៅចម្ងាយ

ប្រទេសចិននិងនេប៉ាល់គឺជាប្រទេសជិតខាងមិត្តភាពដែលមានប្រវត្តិសាស្ត្រអស់រយៈពេលជាង 1.000 ឆ្នាំនៃការផ្លាស់ប្តូរមិត្តភាពរវាងប្រជាជនទាំងពីរ។ ព្រះសង្ឃ Fa Xian of Fa Xian នៃរាជវង្សជិននិង Xuanzang នៃរាជវង្សថាងបានធ្វើទស្សនកិច្ចនៅ Lumbini ដែលជាស្រុកកំណើតរបស់ព្រះពុទ្ធ (មានទីតាំងនៅភាគខាងត្បូងនេប៉ាល់) ។ ក្នុងរាជវង្សថាន Chuzhen នៃ Ni បានរៀបការជាមួយ Songtsan Goodbo នៃទីបេ។ ក្នុងរាជវង្សយានលោកអារីនីកូដែលជាសិប្បករនេប៉ាល់ដ៏ល្បីម្នាក់បានមកប្រទេសចិនដើម្បីត្រួតពិនិត្យការសាងសង់ប្រាសាទវត្តពណ៌សនៅទីក្រុងប៉េកាំង។ ចាប់តាំងពីការបង្កើតទំនាក់ទំនងការទូតនៅថ្ងៃទី 1 ខែសីហាឆ្នាំ 1955 ដែលជាមិត្តភាពជាប្រពៃណីនិងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការប្រកបដោយភាពស្និទ្ធស្នាលរវាងចិននិងប្រទេសនេប៉ាល់បាននិងកំពុងអភិវឌ្ឍជាបន្តបន្ទាប់ជាមួយនឹងការផ្លាស់ប្តូរកម្រិតខ្ពស់។ ប្រទេសនេប៉ាល់តែងតែផ្តល់ការគាំទ្រដល់ក្រុមហ៊ុនចិនលើបញ្ហាដែលទាក់ទងនឹងទីបេនិងតៃវ៉ាន់។ ប្រទេសចិនបានផ្តល់ជំនួយក្នុងការជួយដល់ការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គមរបស់ប្រទេសនេប៉ាល់ហើយប្រទេសទាំងពីរបានរក្សាការប្រាស្រ័យទាក់ទងនិងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការល្អក្នុងកិច្ចការអន្តរជាតិនិងក្នុងតំបន់។

ប្រវត្តិតែក្នុងប្រទេសនេប៉ាល់

ប្រវត្តិតែក្នុងប្រទេសនេប៉ាល់មានចាប់ពីឆ្នាំ 1840 ។ មានដើមកំណើតជាច្រើននៃដើមតែនៃដើមតែនេប៉ាល់, ប៉ុន្តែដើមឈើដំបូងភាគច្រើនដាំនៅប្រទេសនេប៉ាល់គឺជាអំណោយមួយពីអធិរាជចិនដល់រដ្ឋមន្រ្តី Chung Bahadur Rana នៅឆ្នាំ 1842 ។

រូបភាព

Bahadur Rana (18 មិថុនា 1817 - 25 កុម្ភៈ 1877) គឺជានាយករដ្ឋមន្រ្តីនេប៉ាល់ (ឆ្នាំ 1846 - 1877) ។ គាត់គឺជាស្ថាបនិកនៃគ្រួសាររ៉ាណាក្រោមរាជវង្សសៅ

នៅទសវត្សឆ្នាំ 1860, វរសេនីយ៍ឯក Gajaraj Singh Thapa ប្រធានាធិបតីនៃស្រុកអេឡាំត្រាបានត្រួសត្រាយការដាំដុះតែនៅស្រុកអេឡាំ។

នៅឆ្នាំ 1863 ការដាំទឹកអេលឹមតែត្រូវបានបង្កើតឡើង។

នៅឆ្នាំ 1878 រោងចក្រតែដំបូងដំបូងបង្អស់ត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅអេឡាម។

នៅឆ្នាំ 1966 រដ្ឋាភិបាលនេប៉ាល់បានបង្កើតសាជីវកម្មអភិវឌ្ឍន៍តែនេប៉ាល់។

នៅឆ្នាំ 1982 ព្រះមហាក្សត្ររបស់ប្រទេសនេប៉ាល់ Brikram Shah បានប្រកាសថាស្រុកទាំង 5 របស់លោក Jhapa Jappa, Derhathar Panchetta និងស្រុក Nepal Tanka ។

រូបភាព

Begram Shah Dev (28 ធ្នូ 1945 - ថ្ងៃទី 1 ខែមិថុនាឆ្នាំ 2001) គឺជាស្តេចទី 10 នៃរាជវង្ស Shah នៃប្រទេសនេប៉ាល់ (1972 - 2001 បានមកក្នុងឆ្នាំ 1975) ។

រូបភាព

តំបន់ដែលសម្គាល់ដោយលំនាំតែគឺជាស្រុកតែប្រាំរបស់នេប៉ាល់

តំបន់ដាំតែភាគខាងកើតប្រទេសនេប៉ាល់ព្រំដែនតំបន់ Darjeeling របស់ប្រទេសឥណ្ឌានិងមានអាកាសធាតុប្រហាក់ប្រហែលនឹងតំបន់ដាំតែ Darjeeling ។ តែពីតំបន់នេះត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាសាច់ញាតិជិតស្និទ្ធនៃតែ Darjeeling តែទាំងរសជាតិនិងក្លិនក្រអូប។

នៅឆ្នាំ 1993 ក្រុមប្រឹក្សាអភិវឌ្ឍន៍កាហ្វេនិងកាហ្វេរបស់ប្រទេសនេប៉ាល់ត្រូវបានបង្កើតឡើងជាអង្គភាពបទបញ្ញត្តិតែរបស់រដ្ឋាភិបាលនេប៉ាល់។

ស្ថានភាពតែបច្ចុប្បន្ននៃឧស្សាហកម្មតែនៅនេប៉ាល់

ចម្ការតែនៅប្រទេសនេប៉ាល់គ្របដណ្តប់លើផ្ទៃដីប្រហែល 16.718 ហិកតាដែលមានទិន្នផលប្រចាំឆ្នាំប្រមាណ 16,29 លានគីឡូក្រាមស្មើត្រឹមតែ 0,4% នៃទិន្នផលតែសរុបរបស់ពិភពលោកប៉ុណ្ណោះ។

បច្ចុប្បន្នប្រទេសនេប៉ាល់មានចម្ការតែប្រហែល 142 រោងចក្រកែច្នៃតែ 41 ធំរោងចក្រតែ 32 សហករណ៍ផលិតប្រហែល 85 សហករណ៍ផលិតកម្មតែចំនួន 85 និងកសិករតែ 14.898 នាក់បានចុះបញ្ជីតែកសិករតែ 14.898 នាក់ដែលបានចុះបញ្ជីប៉ុណ្ណោះ។

ការប្រើប្រាស់តែតែក្នុងប្រទេសនេប៉ាល់មានចំនួន 350 ក្រាមដែលមានអ្នកផឹកជាមធ្យម 2,42 ពែងក្នុងមួយថ្ងៃ។

សួនតែនេប៉ាល់

តែនេប៉ាល់ត្រូវបាននាំចេញទៅប្រទេសឥណ្ឌា (90%) ប្រទេសចិន (2,8%) ប្រទេសចិន (0,8%) ប្រទេសចិន។

នៅថ្ងៃទី 8 ខែមករាឆ្នាំ 2018 ដោយមានការខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នានៃតែជាតិនិងកាហ្វេរបស់ប្រទេសនេប៉ាល់និងអង្គការអ្នកផលិតកសិកម្មរបស់ប្រទេសនេប៉ាល់បានចាប់ផ្តើមកញ្ចប់តែ Nepali ពិតប្រាកដដើម្បីលើកកម្ពស់តែ Nepali ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយតែ Nepali ទៅកាន់ទីផ្សារអន្តរជាតិរបស់ប្រទេសនេប៉ាល់។ ការរចនាឡូហ្គូថ្មីមានពីរផ្នែកគឺអេវឺរេសនិងអត្ថបទ។ នេះជាលើកទីមួយហើយដែលប្រទេសនេប៉ាល់បានប្រើស្លាកសញ្ញាម៉ាកដែលបង្រួបបង្រួមចាប់តាំងពីតែត្រូវបានដាំកាលពី 150 ឆ្នាំមុន។ វាក៏ជាការចាប់ផ្តើមដ៏សំខាន់សម្រាប់ប្រទេសនេប៉ាល់ដើម្បីបង្កើតជំហររបស់ខ្លួននៅក្នុងទីផ្សារតែ។