راچای گیردارای یک مدل تشخیص به نام شبکه عصبی کانولوشن عمیق است که می تواند به طور خودکار جوانه ها و برگ های درخت چای را با یادگیری مقدار زیادی از جوانه درخت چای و داده های تصویر برگ شناسایی کند.

محقق تعداد زیادی عکس از جوانه ها و برگ های چای را وارد سیستم خواهد کرد. از طریق پردازش و تجزیه و تحلیل،tدستگاه پردازش باغ ea شکل و بافت جوانه ها و برگ ها را به خاطر می آورد و ویژگی های جوانه ها و برگ ها را در عکس ها خلاصه می کند. دقت شناسایی جوانه ها و برگ ها نیز بیشتر است.

دستگاه های چیدن چایسخت ترین زمینه در فن آوری چیدن ماشین باغ چای است. شکستن مشکلات شناسایی جوانه، موقعیت یابی و سرعت چیدن ضروری است. محصولاتی مانند سیب و گوجه فرنگی به راحتی قابل شناسایی هستند و کندی چیدن آن مهم نیست، در حالی که تفاوت بین جوانه های جوان و برگ های قدیمی درخت چای خیلی زیاد نیست و شکل آن نامنظم است که سختی را بسیار افزایش می دهد. شناسایی و تعیین موقعیت هنگام چیدن چای، کشاورزان چای باید "دقیق، سریع و سبک" باشند، به طوری که جوانه ها و برگ ها باید دست نخورده باشند و انگشتان نباید از زور استفاده کنند. ناخن ها نباید جوانه ها را لمس کنند تا بر کیفیت چای تأثیر نگذارند. این استاد دانشگاه با بیان اینکه چای چیدن به روش ماشینی باید به دو مرحله تقسیم شود، یکی برش و دیگری مکیدن است. یک جفت قیچی کوچک در انتهای بازوی رباتیک وجود دارد که دمبرگ جوانه ها و برگ ها را با توجه به اطلاعات موقعیت یابی تعیین می کند. پس از بریدن چاقو، جوانه ها و برگ ها از شاخه ها جدا می شوند. در عین حال، نی فشار منفی متصل به انتهای بازوی رباتیک، جوانه ها و برگ های بریده شده را به داخل چای می مکد. سبد به طور کلی، یک جوانه و یک برگ چای اوایل بهار حدود 2 سانتی متر و دمبرگ تنها 3-5 میلی متر است. برگ های جوانه معمولاً بین برگ های پیر و ساقه های پیر رشد می کنند، بنابراین دقت عملکرد دستگاه چای چیدن بسیار بالاست و قلمه ها کج است. ، شاخه های چای را از بین می برد و باعث آسیب می شود یا جوانه ها و برگ های بریده شده ناقص هستند.

در آینده، اگر چنین باشددستگاه باغ چای می تواند به جای چیدن دستی، صنعتی شود، به طوری که برای حل کمبود نیروی کار و مشکلات گرانی نیروی کار که کشاورزان چای با آن مواجه می شوند، می تواند به کشاورزان کمک کند تا همچنان درآمد خود را افزایش دهند و حمایت قوی از صنعت چای ارائه دهند.از آنجایی که کاربرد فناوری دیجیتال از شهرها به مزارع وسیع گسترش می یابد، کشاورزانی که قبلا "به آسمان تکیه می کردند" متوجه "شناخت آسمان و شخم زدن" شده اند. دیجیتال به توسعه کشاورزی مدرن به سطح جدیدی کمک کرده است، و همچنین به کشاورزان اطمینان بیشتر و بیشتر در ایمن کردن "کاسه برنج" خود داده است. حومه شهر ژجیانگ امروزی مملو از سرزندگی جدید است.