نپال با نام کامل جمهوری دموکراتیک فدرال نپال، پایتخت این کشور در کاتماندو واقع شده است، کشوری محصور در خشکی در جنوب آسیا، در دامنه‌های جنوبی هیمالیا، در مجاورت چین در شمال، بقیه سه طرف و مرزهای هند.

نپال کشوری چند قومیتی، چند مذهبی، چند نام خانوادگی و چند زبانه است. نپالی زبان ملی است و انگلیسی توسط طبقه بالا استفاده می شود. نپال حدود 29 میلیون نفر جمعیت دارد. 81 درصد نپالی ها هندو، 10 درصد بودایی، 5 درصد اسلامی و 4 درصد مسیحی هستند (منبع: هیئت توسعه ملی چای و قهوه نپال). واحد پول رایج نپال روپیه نپالی، 1 روپیه نپال است≈0.05 RMB

تصویر

دریاچه پوخارا افوا، نپال

آب و هوای نپال اساساً فقط دو فصل است، از اکتبر تا مارس سال آینده فصل خشک (زمستان) است، بارندگی بسیار کم است، اختلاف دمای صبح و عصر زیاد است، حدود 10℃در صبح تا 25 افزایش می یابد℃ظهر؛ فصل بارانی (تابستان) از آوریل تا سپتامبر است. ماه های آوریل و مه بسیار گرم هستند و بالاترین دما اغلب به 36 می رسد℃. از ماه مه، بارندگی فراوان بوده است و اغلب بلایای سیل می شود.

نپال کشوری کشاورزی با اقتصاد عقب مانده و یکی از کمتر توسعه یافته ترین کشورهای جهان است. از اوایل دهه 1990، سیاست‌های اقتصادی لیبرال و بازار محور به دلیل بی‌ثباتی سیاسی و زیرساخت‌های ضعیف تأثیر چندانی نداشتند. این کشور به شدت به کمک های خارجی متکی است و یک چهارم بودجه آن از کمک های مالی و وام های خارجی تامین می شود.

تصویر

باغ چای در نپال، با قله دم ماهی در دوردست

چین و نپال همسایگان دوستانه ای هستند که سابقه بیش از 1000 سال مبادلات دوستانه بین دو ملت دارند. راهب بودایی فا شیان از سلسله جین و ژوان‌زانگ از سلسله تانگ از لومبینی، زادگاه بودا (واقع در جنوب نپال) بازدید کردند. در دوران سلسله تانگ، شاهزاده چوژن نی با سونگتسان گامبو تبتی ازدواج کرد. در زمان سلسله یوان، آرنیکو، صنعتگر معروف نپالی، به چین آمد تا بر ساخت معبد بتکده سفید در پکن نظارت کند. از زمان برقراری روابط دیپلماتیک در 1 اوت 1955، دوستی سنتی و همکاری دوستانه بین چین و نپال به طور مداوم با تبادلات نزدیک در سطح بالا در حال توسعه است. نپال همیشه از چین در مورد مسائل مربوط به تبت و تایوان حمایت قاطع کرده است. چین در حد ظرفیت خود به توسعه اقتصادی و اجتماعی نپال کمک کرده است و دو کشور ارتباطات و همکاری سالم در امور بین المللی و منطقه ای را حفظ کرده اند.

تاریخچه چای در نپال

تاریخچه چای در نپال به دهه 1840 برمی گردد. نسخه های زیادی در مورد منشاء درخت چای نپال وجود دارد، اما اکثر مورخان توافق دارند که اولین درختان چای کاشته شده در نپال، هدیه امپراتور چین به نخست وزیر وقت چانگ بهادر رانا در سال 1842 بود.

تصویر

بهادر رانا (18 ژوئن 1817 - 25 فوریه 1877) نخست وزیر نپال (1846 - 1877) بود. او بنیانگذار خاندان رعنا در زمان شاهنشاهی بود

در دهه 1860، سرهنگ گجراج سینگ تاپا، مدیر ارشد ناحیه ایلام، پیشگام کشت چای در ناحیه ایلام بود.

در سال 1863 مزرعه چای ایلام تأسیس شد.

در سال 1878 اولین کارخانه چای در ایلام تأسیس شد.

در سال 1966، دولت نپال شرکت توسعه چای نپال را تأسیس کرد.

در سال 1982، بیرندرا بیر بیکرام شاه، پادشاه وقت نپال، پنج ناحیه جاپا جاپا، ایلام ایرم، پانچتار پانچتا، ترهاثوم دراتوم و دانکوتا دانکوتا در منطقه توسعه شرقی را به عنوان "منطقه چای نپال" اعلام کرد.

تصویر

بیرندرا بیر بیکرام شاه دو (28 دسامبر 1945 - 1 ژوئن 2001) دهمین پادشاه سلسله شاه نپال (1972 - 2001، تاجگذاری در 1975) بود.

تصویر

مناطقی که با الگوهای چای مشخص شده اند، پنج منطقه چای نپال هستند

منطقه چای کاری در شرق نپال با منطقه دارجلینگ هند هم مرز است و آب و هوای مشابه منطقه کشت چای دارجلینگ دارد. چای این منطقه هم از نظر طعم و هم از نظر عطر یکی از بستگان نزدیک چای دارجلینگ محسوب می شود.

در سال 1993، هیئت ملی توسعه چای و قهوه نپال به عنوان نهاد تنظیم کننده چای در دولت نپال تأسیس شد.

وضعیت فعلی صنعت چای در نپال

مزارع چای در نپال مساحتی در حدود 16718 هکتار را پوشش می‌دهند که تولید سالانه آن حدود 16.29 میلیون کیلوگرم است که تنها 0.4 درصد از کل تولید چای جهان را تشکیل می‌دهد.

نپال در حال حاضر حدود 142 مزرعه چای ثبت شده، 41 کارخانه بزرگ فرآوری چای، 32 کارخانه کوچک چای، حدود 85 تعاونی تولید چای و 14898 کشاورز کوچک چای ثبت شده دارد.

سرانه مصرف چای در نپال 350 گرم است و به طور متوسط ​​هر فرد روزانه 2.42 فنجان چای می نوشد.

باغ چای نپال

چای نپال عمدتاً به هند (90%)، آلمان (2.8%)، جمهوری چک (1.1%)، قزاقستان (0.8%)، ایالات متحده (0.4%)، کانادا (0.3%)، فرانسه (0.3%) صادر می شود. چین، انگلستان، اتریش، نروژ، استرالیا، دانمارک، هلند.

در 8 ژانویه 2018، با تلاش مشترک هیئت ملی توسعه چای و قهوه نپال، وزارت توسعه کشاورزی نپال، انجمن تولیدکنندگان چای هیمالیا و سایر سازمان‌های مرتبط، نپال یک علامت تجاری چای جدید را راه‌اندازی کرد که چاپ خواهد شد. در بسته های چای نپالی معتبر برای معرفی چای نپالی به بازار بین المللی. طراحی لوگوی جدید از دو بخش اورست و متن تشکیل شده است. این اولین باری است که نپال از زمان کاشت چای در بیش از 150 سال پیش، از یک لوگو با نام تجاری واحد استفاده می کند. همچنین شروع مهمی برای نپال برای تثبیت موقعیت خود در بازار چای است.